Kategori arşivi: 20. Ay

Burhaniye günleri

Bu Ramazan bayramı, tatilimizi babamın ailesinin yaşadığı yer olan Balıkesir-Burhaniye taraflarında geçirdik. Deniz kenarında bir şehirde bayram tatili yapmak bizim için büyük şanstı geçen sene de olduğu gibi. Böylece hem bayramın asıl amacı olan akrabalarla/aile büyükleri ile görüşme, hem de tatil bir arada olabiliyordu.

Burhaniyede neler yaptık dersek:

–          Öncelikle amcamın evi benim için başlı başına eğlence kaynağı idi. Çünkü iki katlı bu büyük evde hem karıştırılacak bir sürü şey hem de Öykü ablamın bebekliğinden beri sakladığı sayısız oyuncakları vardı.

–          Kablumbağa Zozi ve terasta sabahları sulanacak bir sürü güzel çiçek vardı.

–          Deniz kum vardı

–          Gökçeyazı köyündeki tarlamızda bana özel toplanan bir sürü güzel sebze meyve vardı.

Bu sene buyumus olduğumdan denizde yüzme konusunda ne tepki vereceğimi annem büyük bir merakla bekliyordu. Aslında geçen sene de 2 kez denize girme deneyimim olmuştu ama o zaman çok kucuktum. Bu sene ise bilinçli olarak suda el ayak çırpma, kumda kova takımım ile oynama gibi aktiviteleri yapabilecek seviyeye gelmiştim. Kuma ilk ayak basma deneyimimde biraz rahatsız olsam da sonraki saatlerde bu durum hemen yerini deniz kenarında kumda oynamaktan büyük keyif alan hatta çekinmeden deniz kıyısından kovasına su doldurabilen bir seline bıraktı.

Oyku ablamın bana kullanmam için verdiği kano ve simidin de  denizden keyif almamda etkisi oldu.

Yazın getirdikleri

Selincim,

Yazın bu boğucu sıcak günlerinde akşamları iş çıkışı ailecek parkta toplanmak rituelimiz oldu.  Hem sen keyifle bisikletine ya da yeni aldığımız scooterına biniyorsun, hem de biz parkta seninle ilgilenen gönüllü ablaların sayesinde bir miktar dinlenme fırsatı buluyoruz.

Öte yandan artık hemen hemen tüm kelimeleri söyleyebiliyorsun hatta 2 kelimelik basit cümleler kuruyorsun.  Örneğin baba yok, anne geldi vb..Akşamları önce büfeye gidip kendine süt alıyorsun sonra yandaki kuruyemişçiye girip çubuk kraker alıyorsun. Oyuncaklarını başkaları ile paylaşmayı sevmiyorsun ama sen başkalarının bisikletlerine, bebeklerine gayet güzel sulanıyorsun. Tuttuğunu koparan, biraz da mal düşkünü olacakmışsın gibi bir his var içimizde:)

Annemden miras

Sevgili annem küçükken çok fazla bebeği olmamış. Ama yaşı ilerlese de oyuncak bebeklere karşı hep bir ilgisi olmuş. Çeşitli sebeplerle ülke ülke gezerken de aklına her gittiği ülkeden eğer beğendiği bir bebek olursa alıp ilerde doğacak kızı için (o kadar eminmiş yani:) koleksiyon amaçlı biriktirmek gelmiş. Şimdi bu bebekleri ben biraz hareketlenince saklamaya çalışsa da, ortalıkta bulursam oynamama izin veriyor. Hal böyle olunca de bebeklerin ilerleyen senelere kalma ihtimali azalabiliyor. Anlayacağınız mirasyediliğe biraz erken başladım:) Biz de resimlerini koyalım bari dedik ne olur ne olmaz en azından resimleri kalsın anıları var o kadar:)

Not: Koleksiyonuma isteyen herkes katkıda bulunabilir 🙂